painted for my father.......geschilderd voor mijn vader........

Hello there,

Today an aquarel painting which I have made in the period my father was already ill and knew he was going to leave this world.........I always thought he saw the 'Light' in this painting......and that it was of a comfort to him. He was a spiritual man and believed in eternal life, so he was not afraid to go. He could see it from his bed that stood in the living room. It has been already 17 years ago and  I still miss him.......but I know he is in a much better world now and one day we will meet again!
I want to share a beautiful poem with you...... I really hope one day it will be created in a rubber stamp!

To those who I love and those who love me
(by Mary Alice Ramish)

When I am gone, release me, let me go

I have so many things to see and do

You musn’t tie yourself to me in tears

Be happy that we had those years

I gave to you my love

You can only guess

how much you gave to me in happiness

I thank you for the love you each have shown

But now it’s time I travelled on alone

So grieve awhile for me, if grieve you must

Then let your grieve be comforted by trust

It’s only for awhile that we must part

So bless the memories within your heart

I won’t be far away, for life goes on

So if you need me, call and I will come

Though you can’t see or touch me,

I’ll be near

And if you listen with your heart,

You’ll hear all my love around you,

Soft and clear

And then when you must come this way alone,

I’ll great you with a smile and a

“Welcome Home”

I think these words say enough...........

greet of my heart

 Hallo allemaal,

Vandaag een schilderij dat ik ooit voor mijn vader heb gemaakt in de tijd dat hij al ziek was en wist dat hij deze wereld ging verlaten.........ik heb altijd gedacht dat hij het 'Licht' in dit schilderij kon zien en dat het hem een fijn gevoel gaf. Hij kon het zien vanuit zijn bed dat in de woonkamer stond. Hij was een spirituele man en geloofde in het eeuwige leven. Hij was dan ook niet bang om dood te gaan. Het is alweer 17 jaar geleden maar er zijn momenten dat ik hem nog steeds erg mis....maar ik weet dat hij in een betere wereld is........en dat we elkaar weer zullen zien op een dag........

Ik wil graag het bovenstaande gedicht met jullie delen, het is in het Engels en dat blijft het mooiste maar ik zal het trachten te vertalen voor degenen die geen Engels kunnen lezen.

Aan degenen die ik liefheb en die mij liefhebben

Wanneer ik er niet meer ben, laat me los, laat me gaan,

Ik heb zoveel om te zien en te doen

Hou me niet vast in tranen,

Wees blij met de jaren die we hadden

Ik gaf je mijn liefde

Je kunt alleen maar raden

hoeveel geluk je mij gaf

Ik dank jullie voor de liefde die je met hebt laten zien

maar nu is het tijd dat ik verder reis alleen,

Dus rouw om mij, als je moet rouwen

Laat dan je rouw zich omarmen door vertrouwen

het is maar voor een tijdje dat we afscheid moeten nemen

koester de herinneringen in je hart

Ik zal niet ver weg zijn, ook al gaat het leven verder

Dus als je me nodig hebt, roep me en ik kom

Ondanks dat je me niet kunt zien of aanraken

Ik ben vlak bij

En als je luistert met je hart,

voel je mijn liefde om je heen,

zacht en helder

En dan, wanneer je deze weg alleen moet komen,

begroet ik je met een lach en een

“Welkom Thuis”

 Ik denk dat verdere woorden nu niet meer nodig zijn..........

Hartegroet van mij,